Het schrijven van een boek over de Afrikaanse cinema, net als het maken van een film in het zwarte continent, is een handeling waarvan de zin onmiddellijk een groot vraagteken oproept. Wat voor zin heeft het in een context waar beeld vrijwel non-existent is: behoeftige productie met een meer en meer stationair tempo, een slechtere situatie aangaande distributie met het aantal bioscopen al snel gereduceerd tot nul, een jonge generatie filmmakers zonder structurele steun, zonder aanknopingspunten en dus zonder ideeën? Wanneer de primaire behoefte in termen van overleving worden uitgedrukt, als de eerste dingen waarover men zou kunnen denken, wanneer het over Afrika gaat, nog steeds zijn: voedsel, gezondheidszorg, onderwijs... wordt investeren in kunst, met name in een kunst zo duur als film, of in een zo ‘nutteloze’ kunst als het schrijven, een luxe die Afrikanen zich niet kunnen of niet mogen veroorloven. Dat blijft een privilege van de rijke clubs.
Is dan het bestaansrecht van de Afrikaanse cinema echt verspild? Het bestaan van dit boek op zichzelf zou enkele aanpassingen en nuances kunnen bieden. De filmmakers aan wie de criticus meer zichtbaarheid wil geven, maken deel uit van dit gevecht voor een beeld dat, als er niets wordt gedaan, voor altijd in beslag zal worden genomen. Door het verdwijnen van het beeld, is het niet alleen een continent dat het recht van spreken wordt ontnomen, maar zal de hele wereld een deel van zijn verbeelding verliezen.
Oorspronkelijk titel: L'Image confisquée: le cinéma du Sud, ce cinéma (de) subalterne
Auteur : Hassouna Mansouri
Uitgever : Vanuit het Zuiden, Amsterdam (http://vanuithetzuiden.blogspot.com)
Jaar : 2010
ISBN : 978-90-9025819-5
Distributeur : Sillat Media, Amsterdam
www.sillatmedia.com
No comments:
Post a Comment